در بازار فارکس، قیمت های bid و ask، نقش مهمی در تعیین هزینه خرید و فروش ارزها دارند. تفاوت بین قیمت bid، که نشان دهنده قیمت فروش یک ارز است و قیمت ask، که نشان دهنده قیمت خرید است، اسپرد نامیده می شود. اساساً، اسپرد بر سود یا زیان ناشی از معامله، تأثیر قابل ملاحظه ای می گذارد که باید به صورت صحیح و اصولی از آن استفاده کرد. نحوه استفاده اصولی و تاثیرات آن، به طور کامل در دوره آموزش فارکس گروه مالی آرادفین که به صورت جامع ارائه شده است، مورد بررسی قرار می گیرد و روش های تخصصی برای انتخاب بروکر، که می تواند روی میزان اسپرد تاثیر بسزایی بگذارد، مورد بحث قرار می گیرد.
با افزایش علاقه به بازارهای مالی از جمله فارکس، بسیاری از افراد قصد دارند در این بازارها برای کسب سود دلاری سرمایه گذاری کنند. چه یک معامله گر روزانه یا یک ارائه دهنده خدمات در این زمینه باشید، همیشه در تلاش هستید تا بهترین قیمت ممکن را هنگام خرید یا فروش دارایی خود تضمین کنید. این پیگیری شامل مذاکرات بین خریدار و فروشنده است و حول دو عنصر اساسی به نام قیمت bid و ask یا قیمت پیشنهادی و درخواستی در فارکس می چرخد. قبل از پرداختن به موضوع، اجازه دهید تعاریف این دو اصطلاح قیمت را در زمینه بازار فارکس بیان کنیم.
در صورت تمایل به یادگیری فارکس به صورت رایگان و حرفه ای، پیشنهاد می شود حتما از آموزش فارکس از صفر تا صد گروه مالی آرادفین دیدن کنید.
قیمت bid یاقیمت پیشنهادی، قیمتی است که هنگام فروش یک جفت ارز ارائه می شود. نشان دهنده مقدار ارز مظنه ای است که می توان در ازای خرید یک واحد از ارز پایه به دست آورد.
در بازار فارکس، قیمت bid، نقش مهمی در تعیین ارزش یک جفت ارز ایفا می کند. قیمت پیشنهادی، نشان دهنده بالاترین قیمتی است که خریدار حاضر است برای یک ارز خاص در یک لحظه معین بپردازد. قیمتی است که معامله گران می توانند ارز پایه را در جفت ارز بفروشند و ارز مظنه را خریداری کنند. قیمت bid همیشه پایین‌تر از قیمت ask است و باعث ایجاد اختلاف قیمت پیشنهادی می‌شود.
معامله گران فارکس، به دقت قیمت پیشنهادی را رصد می کنند. زیرا منعکس کننده احساسات بازار و تقاضا برای یک ارز است. قیمت پیشنهادی بالاتر نشان‌دهنده افزایش فشار خرید و نشان‌دهنده تقاضای قوی‌تر برای ارز پایه است، در حالی که قیمت bid پایین‌تر ممکن است نشان‌دهنده عدم علاقه یا فشار فروش باشد. درک قیمت bid برای معامله گران فارکس ضروری است زیرا به آنها کمک می کند تا تصمیمات آگاهانه ای در مورد زمان ورود یا خروج از معاملات، مدیریت ریسک و تعیین سود یا زیان احتمالی بگیرند.
قیمت ask یا قیمت درخواستی، قیمتی است که برای خرید یک جفت ارز ارائه می شود. این نشان دهنده مقدار ارز مورد نیاز برای خرید یک واحد از ارز پایه است. قیمت ask همیشه بیشتر از قیمت bid است.
در بازار فارکس، قیمت ask یا قیمت درخواستی، نقش مهمی در تعیین هزینه ای دارد که معامله گران می توانند یک جفت ارز خاص را خریداری کنند. قیمت ask نشان دهنده کمترین قیمتی است که فروشندگان مایل به فروش ارز پایه در جفت ارز و خرید ارز مظنه هستند. این قیمتی است که معامله گران می توانند ارز پایه را با آن خریداری کنند. قیمت ask همیشه بالاتر از قیمت bid است و باعث ایجاد یک اسپرد پیشنهادی می شود.
معامله گران فارکس به دقت قیمت درخواستی را رصد می کنند زیرا منعکس کننده عرضه یک ارز و تمایل فروشندگان برای فروش در یک لحظه خاص است. قیمت ask بالاتر عموماً نشان‌دهنده محدودیت عرضه یا فروشندگان کم برای ارز پایه است، در حالی که قیمت ask پایین‌تر نشان‌دهنده فراوانی فروشندگان یا تقاضای ضعیف‌تر است. درک قیمت ask یا قیمت درخواستی، برای معامله گران فارکس بسیار مهم است زیرا به آنها کمک می کند شرایط بازار را ارزیابی کنند، هزینه ورود یا خروج از معاملات را تعیین کنند و استراتژی های معاملاتی خود را به طور موثر مدیریت کنند.
همانطور که در مقالات قبلی ذکر شد، صورت کسر، ارز پایه و مخرج کسر، ارز متقابل است. به عنوان مثال، در جفت ارز EUR/USD، یورو به عنوان ارز پایه عمل می کند، در حالی که دلار آمریکا ارز متقابل است. در نتیجه با مشاهده قیمت های ask و bid، می توانید میزان ارزی که در ازای یک مقدار مشخص دریافت می کنید را تعیین کنید. بسیار مهم است که به یاد داشته باشید که قیمت پیشنهادی برای فروش استفاده می شود، در حالی که قیمت درخواستی برای خرید استفاده می شود. یکی دیگر از جنبه های کلیدی که باید در نظر بگیرید این است که آیا به دنبال موقعیت های شورت (فروش) یا لانگ (خرید) هستید، زیرا کارگزار درگیر، فرآیندهای باقی مانده را بر این اساس انجام می دهد.
بیایید سناریویی را در نظر بگیریم که در آن یک معامله گر قصد دارد جفت ارز USD/JPY را با نرخ 100000 ین ژاپن خریداری کند. هنگامی که معامله گر این جفت ارز را به دست آورد، قبل از فروش و کسب سود، صبورانه منتظر افزایش نرخ معامله پیشنهادی می شود. برای انجام این معامله، معامله گر باید در یک بروکر فارکس، ثبت نام کند که شرایط معاملاتی مناسبی را ارائه می دهد. با این حال، ممکن است منطقی به نظر برسد که فرض کنیم قیمت خرید و فروش جفت ارز USD/JPY باید یکسان باشد. به عبارت دیگر، اگر 911 دلار را با قیمت درخواستی 109.69 خریداری کنید، باید بتوانید به همان میزان ین ژاپن را بفروشید و در ازای آن 100000 ین دریافت کنید. با این وجود، بازار فارکس اینگونه عمل نمی کند، زیرا قیمت های پیشنهادی و درخواستی با یکدیگر متفاوت هستند.
در این مورد، اگر 911 دلار را با قیمت درخواستی 109.69 خریداری کنید، این احتمالاً بیشترین چیزی است که برای 100000 ین خود دریافت خواهید کرد. به طور مشابه، اگر قصد دارید دلار خود را بفروشید و ین بخرید، احتمالاً مقدار ین کمتری دریافت خواهید کرد. برای درک بهتر این مثال، بیایید قیمت پیشنهادی را 109.67 فرض کنیم. با فرض ثابت ماندن نرخ کلی ارز، خریدار باید 99909 ین را برای معامله به شما بپردازد. این تفاوت به دلیل وجود اسپرد است.
تفاوت بین قیمت bid و ask، در بازار فارکس معمولاً به عنوان اسپرد شناخته می شود. همانطور که قبلا ذکر شد، قیمت پیشنهادی یا قیمت bid به طور قابل توجهی کمتر از قیمت درخواستی یا قیمت ask است. این تفاوت قیمت بین این دو، نشان دهنده سود کارگزار یا بروکر است. با اشاره به مثال قبلی، با قیمت درخواستی 109.69 و قیمت پیشنهادی 109.67، تفاوت 0.02 مربوط به دو پیپ از ارز پایه (در این مورد، ین ژاپن) است. در نتیجه، کارگزار از این معامله 2 دلار سود به دست می آورد.
اسپرد، که شکاف بین قیمت های ask و bid را در بر می گیرد، به عنوان منبع اصلی سود برای کارگزاران در بازار فارکس عمل می کند. در بیشتر موارد، این کارگزاران برای معاملات کمیسیون در فارکس دریافت نمی کنند، زیرا سود مورد نظر خود را از طریق اسپردها ایجاد می کنند.
برای اطلاعات بیشتر در مورد ” تفاوت اسپرد و کمیسیون در فارکس “، پیشنهاد می شود مقاله ای را که در این باره نوشته شده است مطالعه کنید.
مهم است که بدانید کدام جفت ارز کمترین اسپرد را در معاملات دارند. به طور کلی، جفت ارزهای اصلی در مقایسه با جفت ارزهای کمتر شناخته شده، اسپرد کمتری دارند. ارز های کمتر شنتاخته شده، می تواند اسپردهای بالاتری داشته باشند و به طور بالقوه منجر به زیان بیشتر در معاملات شوند. این مورد به طور مفصل در دوره جامع فارکس آرادفین، بحث می شود.
جفت ارزهایی که کمترین اسپرد را دارند، معمولاً جفت ارز هایی هستند که حجم معاملات روزانه بالایی دارند. در میان آنها، جفت ارزهای اصلی ، USD/JPY، EUR/USD، USD/CHF، AUD/USD، GBP/USD و NZD/USD کمترین اسپرد را دارند. در واقع، سه جفت ارز اول، اغلب دارای کمترین اسپردها، در بین تمامی جفت ارز ها هستند.
یکی از دلایلی که بازه‌های زمانی طولانی‌تری برای معاملات در فارکس توصیه می‌شود این است که اسپرد و تفاوت بین قیمت bid و Ask در بازار فارکس، در دوره‌های طولانی‌مدت تاثیر کمتری در معاملات شما می گذارند. معامله‌گرانی که در بازه‌های زمانی طولانی‌تری فعالیت می‌کنند، تمایل دارند نوسانات قیمتی واضح‌تری را مشاهده کنند و معاملات کمتری را انجام دهند. از سوی دیگر، معامله گران روزانه و نوسان گیران، در طول روز معاملات متعددی را انجام می دهند که هر کدام تنها چند دقیقه طول می کشد و اسپرد می تواند تاثیر قابل ملاحظه ای در معاملات آن ها بگذارد.
علاوه بر این، شایان ذکر است که جفت ارز با نقدینگی کمتر، می‌تواند اسپرد قابل توجهی داشته باشد. بنابراین، در نظر گرفتن فاکتورهای نقدینگی، حتی زمانی که در بازه‌های زمانی طولانی‌تر معامله می‌شوند، بسیار مهم است.
در واقع، بازار فارکس در مقیاس جهانی عمل می کند و سشن های معاملاتی مختلفی مانند سیدنی، توکیو، لندن و نیویورک را در بر می گیرد. تفاوت بین قیمت bid و ask ( اسپرد )، می تواند در طول ساعت های مختلف معاملاتی، نوسان داشته باشد. به طور معمول، اسپرد در طول جلسات معاملاتی لندن و نیویورک به پایین ترین حد خود می رسد، زیرا این بازارها بالاترین حجم معاملات را تجربه می کنند.
در بازه زمانی سه ساعته پس از بسته شدن معاملات نیویورک و قبل از افتتاح بازار توکیو، تغییرات قابل توجهی وجود دارد. این دوره همچنین مصادف با باز شدن بازار معاملات سیدنی است که با نقدینگی کمتر و در نتیجه اسپردهای گسترده‌تر، مشخص می‌شود. اگر قصد دارید در این بازه زمانی سه ساعته در معاملات بین جلسات نیویورک و توکیو شرکت کنید، مهم است که بدون توجه به ساعت معاملاتی خاص، قبل از شروع معامله، میزان اسپرد جفت ارز( تفاوت قیمت ask و bid ) را به دقت در نظر بگیرید.
می‌خواهم اولین نفری باشم که از پست‌هایی که در آرادفین منتشر می‌شود، آگاه شوم.
