گس، یکی از اجزای ضروری شبکه اتریوم است که به عنوان سوخت ضروری عمل می کند که عملکرد صحیح آن را ممکن می سازد. در اتریوم، Gas واحدی را نشان می‌دهد که تلاش محاسباتی مورد نیاز برای اجرای عملیات خاص در شبکه را اندازه‌گیری می‌کند.
زمانی که کاربر قصد انتقال مقدار معینی اتر را دارد، برای اطمینان از ثبت موفقیت آمیز تراکنش مورد نظر در بلاک چین، ملزم به پرداخت هزینه Gas است. این هزینه Gas به اتر پرداخت می شود، اگرچه معمولاً برای راحتی کاربر در Gwei نامگذاری می شود .
یک تشبیه مفید برای درک نقش و اهمیت گس در شبکه اتریوم، تشبیه اتریوم به خودرویی است که برای عملکرد خود به بنزین متکی است. مشابه نحوه سوخت‌گیری خودروی خود در پمپ بنزین و پرداخت هزینه آن، کاربران اتریوم برای اجرای قراردادهای هوشمند خود توسط ماینرها هزینه پرداخت می‌کنند. از این رو، بسیاری اتر را به سوخت محرک اقتصاد دیجیتال تشبیه می کنند.
به طور موثر، اتر به وسیله ای برای انجام تراکنش ها تبدیل می شود، با هزینه ای که برای تایید تراکنش های کاربر و گنجاندن آنها در بلاک چین به استخراج کنندگان داده می شود.
اهمیت هزینه‌های Gas در اتریوم از نقش اساسی آنها در تشویق استخراج‌کنندگان برای اعتبارسنجی تراکنش‌ها و اجرای قراردادهای هوشمند در شبکه ناشی می‌شود. ماینرها قدرت محاسباتی، تجهیزات، انرژی و زمان قابل توجهی را برای انجام این عملیات سرمایه گذاری می کنند و به عنوان غرامت بر هزینه های Gas متکی هستند.
بدون دریافت هزینه Gas کافی، ماینرها انگیزه لازم برای مشارکت در شبکه را ندارند که منجر به کاهش تایید تراکنش ها و عملکرد کلی شبکه می شود. این سناریو می تواند منجر به مشکلات جدی و غیرقابل برگشت برای اکوسیستم اتریوم شود.
شبکه اتریوم بر اساس الگوریتم اثبات کار ( PoW ) عمل می‌کند، مشابه سایر سیستم‌های اثبات کار. امنیت شبکه به هش ریت ماینرها بستگی دارد که به نوبه خود به شدت تحت تأثیر هزینه هایی است که دریافت می کنند. به زبان ساده، هر چه هزینه های Gas بیشتر به استخراج کنندگان اتریوم پرداخت شود، سطح امنیت شبکه بالاتر می رود. بنابراین، حفظ سطح مناسب هزینه های Gas برای اطمینان از ثبات، امنیت و کارایی شبکه اتریوم بسیار مهم است.
ایجاد Gas در شبکه اتریوم یک هدف ساده را دنبال می کند: ایجاد انگیزه برای استخراج کنندگان. مانند هر سیستم اثبات کار دیگری (P2P)، اتریوم به شدت به نرخ هش ماینرها متکی است. تعداد بیشتر ماینرها منجر به افزایش هش ریت و متعاقباً افزایش امنیت و سرعت شبکه می شود.
برای جذب ماینرهای بیشتر به شبکه اتریوم، باید به آنها پاداش و مشوق های درآمدی ارائه دهد. ماینرها می توانند از دو روش اصلی کسب درآمد کنند:
در حالی که روش اول ساده است، روش دوم نیاز به توضیح دارد. ماینرها وظیفه دارند تراکنش‌ها را در بلاک‌هایی که استخراج می‌کنند شامل کنند. برای انجام این کار، آنها از قدرت محاسباتی خود برای اعتبارسنجی قراردادهای هوشمند استفاده می کنند. Gas درون شبکه به ماینرها این امکان را می دهد که برای این تلاش غرامت دریافت کنند که به عنوان هزینه استخراج شناخته می شود. این هزینه تضمین می کند که ماینرها انگیزه خود را برای مشارکت فعال در اکوسیستم بلاک چین حفظ می کنند.
اکنون، برای درک اینکه ماینرها چقدر برای کار خود غرامت دریافت می کنند، درک نحوه اندازه گیری Gas ضروری است. گس در واحدهای Gas اندازه‌گیری می‌شود و کارمزد Gas برای تراکنش به تعداد دستورالعمل‌های مربوط به مدیریت ارزش کسب‌شده (EVM) بستگی دارد.
تبدیل Gas به اتر مستلزم قیمت ثابتی نیست. کاربران این اختیار را دارند که قیمت تراکنش های خود را تعیین کنند و هزینه ارسال هر تراکنش را تعیین کنند. با این حال، توجه به این نکته مهم است که ماینرها در نهایت تصمیم می‌گیرند که کدام تراکنش‌ها را برای تأیید در اولویت قرار دهند، و معمولاً به نفع کسانی هستند که قیمت بنزین بالاتری دارند.
به طور متوسط، قیمت گس در هر تراکنش در حدود 21 Gwei یا 0.00000002 اتر متمایل است. با این وجود، در دوره‌های ازدحام بالای شبکه، مانند زمانی که حجم معاملات افزایش می‌یابد، قیمت Gas ممکن است افزایش یابد زیرا رقابت برای گنجاندن تراکنش‌ها در بلوک بعدی افزایش می‌یابد.
هنگام بحث درباره گس، دو مفهوم اساسی مطرح می شود: حد Gas و قیمت Gas. هزینه تراکنش بر اساس این دو پارامتر محاسبه می شود. محدودیت Gas به حداکثر مقدار Gasی که یک کاربر مایل است برای یک تراکنش خرج کند اشاره دارد، در حالی که قیمت Gas به قیمت هر واحد Gas اشاره دارد.
اطمینان از داشتن تعادل کافی از اتر برای پوشش مبلغ انتقال و هزینه Gas مربوطه ضروری است. عدم موجودی کافی برای پرداخت هزینه گس منجر به لغو تراکنش می شود و اتر منتقل نمی شود. بنابراین، کاربران باید برای اجرای موفقیت آمیز تراکنش ها در شبکه اتریوم، محدودیت گس و تنظیمات قیمت گس خود را به دقت در نظر بگیرند.
حد Gas یا گس لیمیت، که اغلب به آن «لیمیت» می گویند، حداکثر مقدار Gasی است که به یک تراکنش در شبکه اتریوم اختصاص می یابد. برای تراکنش های ساده، مانند انتقال اتر بین آدرس ها، حد Gas معمولاً روی 21000 Gas باقی می ماند. با این حال، برای تراکنش‌های پیچیده‌تر، مانند معاملاتی که شامل قراردادهای هوشمند است، محدودیت Gas ممکن است بسته به پیچیدگی و اندازه معامله متفاوت باشد.
برای تعیین محدودیت Gas برای تراکنش‌های فراتر از نقل و انتقالات ساده، کاربران ممکن است نیاز داشته باشند به کد قرارداد هوشمند مراجعه کنند یا با شرکتی که مسئول شروع تراکنش است، مشورت کنند، مثلاً در مورد عرضه اولیه سکه (ICO).
هزینه کل یک معامله با ضرب حد Gas در قیمت Gas محاسبه می شود. در بحث Gas به تنهایی، به طور کلی به حد Gas اشاره می شود. محدودیت بنزین را می توان به مقدار بنزین مورد نیاز برای کارکرد خودرو تشبیه کرد، در حالی که قیمت بنزین نشان دهنده هزینه آن واحد بنزین است.
به عنوان مثال، اگر قیمت یک لیتر بنزین 50.2 دلار و قیمت یک واحد بنزین 21 Gwei باشد و برای پر کردن باک خودرو به 10 لیتر بنزین نیاز داشته باشید، کل هزینه آن 25 دلار خواهد بود. به طور مشابه، اگر یک تراکنش دارای محدودیت Gas 21000 واحد گس باشد و قیمت Gas 21 Gwei تعیین شود ، کل هزینه تراکنش 0.00042 اتر خواهد بود.
تعیین حد مجاز Gas بسیار مهم است زیرا تضمین می کند که فقط مقدار مشخص شده اتر از حساب کاربر برای تکمیل تراکنش کسر می شود و هزینه های غیرمنتظره را به حداقل می رساند. با این حال، توجه به این نکته مهم است که کاهش محدودیت Gas لزوماً هزینه‌ها را کاهش نمی‌دهد، زیرا منابع ناکافی ممکن است مانع از اجرای کل معامله شود.
در یک معامله استاندارد بدون قراردادهای هوشمند، محدودیت Gas در 21000 واحد Gas ثابت باقی می ماند. هر گونه هزینه اضافی Gas بیش از آنچه برای تراکنش لازم است به کاربر بازپرداخت خواهد شد. با این حال، اگر تراکنش مربوط به یک قرارداد هوشمند با شکست مواجه شود، کل حد Gas اختصاص داده شده مصرف خواهد شد و هیچ بازپرداختی صادر نخواهد شد.
اگر مقدار کمی گس را به عنوان سقف تراکنش خود تعریف کنید، ممکن است منجر به انجام بخشی از تراکنش قبل از اتمام گس شود و منجر به لغو آن شود. در چنین مواردی، اتر مورد استفاده به عنوان کارمزد Gas در طول اجرای تراکنش قابل بازیابی نیست. با این حال، از آنجایی که تراکنش ناقص باقی می ماند، اترهای اصلی در نظر گرفته شده برای انتقال در حساب شما باقی می مانند و حساب شما بدون تاثیر باقی می ماند.
تعیین محدودیت زیاد برای مصرف Gas همیشه ضروری نیست. حداقل محدودیت Gas برای تراکنش ها در شبکه اتریوم 21000 Gwei یا بیشتر است. علاوه بر این، خود بلوک ها دارای محدودیت Gas هستند که حداکثر مقدار Gas را برای تمام تراکنش های داخل یک بلوک تعیین می کند.
در اتریوم، ماینرها توانایی تنظیم محدودیت گس برای بلوک ها را دارند. با این حال، ماینرها فقط برای Gas مصرف شده توسط یک تراکنش جبران می‌شوند، به این معنی که کاربران نمی‌توانند آزادانه حد مجاز Gas را آنطور که می‌خواهند تعیین کنند. حداکثر محدودیت Gas برای بلوک ها توسط پروتکل شبکه تعیین می شود و کاربران اختیار تغییر آن را ندارند.
قیمت Gas به هزینه هر واحد Gas مورد استفاده در تراکنش های اتریوم اشاره دارد که با Gwei (GV) نشان داده می شود. Gwei یک نسخه ساده شده از واحد Wei است که 1 GV معادل 10^9 Wei است. این واحد کاربر پسندتر است و درک آن آسان تر است.
در اتریوم، قیمت Gas نقش مهمی در تعیین سرعت تایید یک تراکنش و افزودن آن به بلاک چین دارد. معاملات با قیمت Gas بالاتر معمولاً توسط ماینرها در اولویت قرار می گیرند، زیرا از نظر مالی سود بیشتری دارند. در نتیجه، افزایش قیمت Gas یک تراکنش منجر به زمان تایید سریعتر می شود.
قیمت پیش‌فرض Gas برای اکثر معاملات معمولاً 21 Gwei تعیین می‌شود . با این حال، این قیمت را می توان با توجه به اولویت کاربر تنظیم کرد. با افزایش قیمت بنزین، کاربران می توانند پردازش تراکنش های خود را تسریع بخشند، زیرا ماینرها تشویق می شوند تا معاملات با قیمت Gas بالاتر را در اولویت قرار دهند.
تعیین قیمت Gas در اکوسیستم اتریوم یک جنبه مهم در درک تراکنش ها است. اساساً، Gas واحدی است که برای هر عملیاتی در بلاک چین اتریوم استفاده می‌شود، خواه شامل اجرای یک تراکنش یا استقرار یک قرارداد هوشمند باشد. این هزینه Gas ضروری است و به عنوان جبران منابع محاسباتی مصرف شده توسط گره های شبکه عمل می کند. Gas که به آن “جیوی” می گویند، کوچکترین واحد ارز اتر را نشان می دهد.
کاربرانی که درگیر عملیات در شبکه اتریوم هستند، مسئولیت پوشش هزینه های Gas را بر عهده دارند، که مربوط به کار محاسباتی مورد نیاز برای هر کار است. این کارمزدها متعاقباً به استخراج‌کنندگانی که تراکنش‌ها را تأیید می‌کنند، اختصاص می‌یابد. به طور کلی، یک معامله با قیمت Gas پایین تر، خطر نادیده گرفته شدن یا تجربه تاخیر قابل توجه در پردازش را دارد. برعکس، با افزایش قیمت بنزین، کاربران می‌توانند اجرای تراکنش‌های خود را تسریع کنند و از ورود سریع به بلاک چین اطمینان حاصل کنند.
عوامل متعددی بر قیمت Gas تأثیر می‌گذارند، از جمله حجم معاملات، پویایی بازار ارزهای دیجیتال و پیچیدگی کد بایت. قابل ذکر است، عملیاتی که شامل پردازش بایت کد گسترده است، به دلیل افزایش مصرف Gas، هزینه های تراکنش بیشتری را به همراه دارد. بنابراین، درک این عوامل تعیین کننده در بهینه سازی کارایی تراکنش در اکوسیستم اتریوم بسیار مهم است.
تعیین هزینه های اتریوم شامل یک فرآیند غیرمتمرکز است که با فرضیات رایج در تضاد است. برخلاف تصور رایج، نه توسعه‌دهندگان شبکه و نه ماینرها هزینه‌های اتریوم را تعیین نمی‌کنند. در عوض، خود کاربران این هزینه‌ها را با ارسال معاملات با قیمت بنزین ترجیحی خود دیکته می‌کنند. در نتیجه، ماینرها در انتخاب تراکنش‌هایی که باید در بلاک چین بگنجانند، احتیاط می‌کنند.
قیمت گس پیشنهاد شده توسط کاربران اساساً نشان دهنده هزینه غالب است. در نتیجه، افزایش تقاضای معاملات با افزایش قیمت گس مرتبط است. علاوه بر این، تراکنش‌هایی که هزینه‌های Gas بالاتری دارند، معمولاً در مقایسه با سایر معاملات، تأیید و اجرا سریع دریافت می‌کنند.
تخمین هزینه های تراکنش نسبتاً ساده است و شامل یک محاسبه ساده ضرب قیمت Gas در حد Gas است. این روش درک روشنی از هزینه های مرتبط با تراکنش های خود در هر زمان را برای کاربران فراهم می کند.
محاسبه هزینه تراکنش‌های اتریوم را می‌توان از طریق روش‌های مختلفی انجام داد که هر کدام متناسب با ترجیحات کاربر طراحی شده‌اند. در حالی که کاربران انعطاف پذیری برای تعیین هزینه های تراکنش مورد نظر خود دارند، تایید نهایی تراکنش ها توسط ماینرها بر اساس قیمت Gas لایه ای از پیچیدگی را به این فرآیند اضافه می کند.
ماشین حساب های Gas آنلاین راه حلی مناسب برای تخمین هزینه های تراکنش با ارائه مقادیر گس مورد نیاز به کاربران ارائه می دهند. در میان این ابزارها، پمپ بنزین اتریوم به دلیل دقت و رابط کاربر پسند خود متمایز است. توجه به این نکته ضروری است که قیمت های پیشنهادی تقریبی هستند، مشروط به نوسانات احتمالی.
از طرف دیگر، کاربران می‌توانند هزینه‌های تراکنش را به صورت دستی و با دور زدن ماشین‌حساب‌های آنلاین تعیین کنند. این روش مستلزم درک پایه ای از نرخ های رایج قیمت Gas در بازار و الزامات Gas برای هر معامله است. با استفاده از این اطلاعات، کاربران می توانند بدون اتکا به ابزارهای خارجی تصمیمات آگاهانه ای در مورد هزینه های تراکنش بگیرند.
تعیین قیمت گس پایین برای تراکنش‌های اتریوم چندین مزیت دارد که باید در نظر گرفته شود. اولا، کاربران را قادر می سازد تا در پول خود صرفه جویی کنند زیرا قیمت Gas پایین تر به معاملات ارزان تر تبدیل می شود. با توجه به نوسانات قیمت اتریوم، آنچه زمانی تراکنش صرفاً کسری از یک سنت بود، اکنون ممکن است به چندین سنت برسد. در نتیجه، انتخاب قیمت Gas پایین تر می تواند به کاهش تأثیر افزایش هزینه تراکنش بر کیف پول کاربران کمک کند.
علاوه بر این، تعیین قیمت گس کمتر به ویژه برای معاملات غیر فوری مفید است. با اختصاص قیمت های پایین Gas به چنین معاملاتی، کاربران می توانند مقرون به صرفه بودن را بدون به خطر انداختن عملکرد اولویت بندی کنند. این استراتژی به کاربران اجازه می‌دهد تا قیمت‌های Gas بالاتر را به معاملات حساس به زمان یا بحرانی اختصاص دهند و در عین حال معاملات غیر فوری را با هزینه کمتر انجام دهند.
علاوه بر این، یک مزیت اضافه برای تعیین قیمت پایین بنزین وجود دارد: بر رفتار معدنچیان تأثیر می گذارد. هنگامی که کاربران به طور مداوم قیمت بنزین پایین تری را تعیین می کنند، انتظارات استخراج کنندگان مطابق با آن تنظیم می شود و منجر به تایید سریع تر تراکنش ها با قیمت های پایین Gas می شود. این یک سناریوی سودمند دوجانبه ایجاد می کند که در آن کاربران از صرفه جویی در هزینه لذت می برند و ماینرها به طور موثر تراکنش ها را پردازش می کنند و به عملکرد کلی شبکه اتریوم کمک می کند.
می‌خواهم اولین نفری باشم که از پست‌هایی که در آرادفین منتشر می‌شود، آگاه شوم.
